Dit is het verhaal over een eiland in de zee.

Iedereen is hier weggetrokken. Of toch, al wie nog jong en krachtig genoeg was om de oversteek te wagen. De oversteek naar daar, naar later en beter. Telkens er een nieuw schip vol jonge mensen uitvaart, houden wij hier onze adem in. Uren, dagen, weken, soms een kleine eeuwigheid. Pas wanneer het nieuws komt, nieuws over daar, later en beter, dan pas laten wij een zucht tussen onze tanden ontsnappen. Eén lange zucht waarna onze longen zich opnieuw kunnen vullen met zoute zeelucht. Want ooit zullen ook wij hier vertrekken. Dan start het feest en weerklinkt alom muziek! Maar elke keer verweren onze zilte harten wat meer. In en uit, in en uit; daar in ’t zeegat de schepen, en wij hier onze adem.

Maar soms komt er geen nieuws. Dan heerst de stilte en start het wachten. Onze tranen vloeien pas later, wanneer alle hoop is opgedroogd. Zoute tranen, want verdriet smaakt niet zoet. En zo stijgt het water van alle zeeën steeds meer en meer. Zoute zeeën vol verdriet. Tot alles wat er is, àlles wat er is … water is.

Dit was het verhaal over een eiland in de zee.

Credits

• Spel: Hans Van Cauwenberghe, Joost Van den Branden
• Scenario en tekst: Joost Van den Branden
• Coaching: Walter Janssens
• Poppen: Patrick Maillard
• Decor: Bart Picavet
• Kostuums: Heidelinde Vereecke
• Techniek: Steven Bosmans