Naar aanleiding van haar curatorschap van Theater aan Zee in 2021 schreef Caroline Pauwels een prachtige ode aan de verwondering. Een pleidooi om je zintuigen open te stellen en je denkbeelden te laten evolueren.

Kinderen zijn vaak verwonderd. 
Waarom is de zee blauw?
Waarom wordt het donker? Waarom is die meneer kaal?

Ergens op weg naar de volwassenheid verliezen de meesten van ons die onbevangenheid. Gaandeweg wordt het vuur van de nieuwsgierigheid  gedoofd: de dingen zijn nu eenmaal wat ze zijn, er is niets nieuws onder de zon. En dat is jammer. Verwondering geeft het leven kleur, helpt om onze grenzen te verleggen en spoort ons aan om valse zekerheden in vraag te stellen. 

In haar boek ‘Ode aan de verwondering’ houdt Caroline Pauwels een bezield pleidooi om opnieuw met die kinderlijke blik naar de wereld te  kijken. In wetenschap en kunst, maar ook in de grote en kleine momenten van elke dag.

Deze ‘Ode aan de Verwondering’ is evenzeer een ode aan de overleden rector van de VUB, Caroline Pauwels. Met teksten van Caroline en muziek waar ze van hield. De rector was een publiek figuur met een liefde voor de kunsten. Ze was onder meer curator voor Theater Aan Zee en maakte voor de VRT de reeks ‘De inzichten van Caroline Pauwels’ en ‘De Vier Seizoenen van Caroline Pauwels’